.:: تکنولوژی ها و روشهای درمانی جدید در توانبخشی سکته مغزی (قسمت چهارم)

1394/07/06-16:50:10 گروه : سکته مغزی، ضربه مغزی این بخش به معرفی تکنولوژی توانبخشی در محیط واقعیت مجازی (Virtual Reality Rehabilitation) اختصاص دارد

توضیحات تصاویر توانبخشی در محیط واقعیت مجازی (Virtual Reality Rehabilitation) واقعیت مجازی تکنولوژی است که از طریق آن فرد می تواند با اشیا یا اتفاقاتی که در محیط واقعی وجود ندارند ارتباط برقرار کند. به کمک این تکنولوژی فرد می تواند کارهایی را انجام دهد که در واقعیت قادر به انجام آنها نیست، امکان آن را ندارد یا انجام آنها خطرناک می باشد. به عنوان مثال یک فرد مبتلا به سکته مغزی، ضربه مغزی یا ام اس که دچار ضعف اندامها است می تواند در یک محیط مجازی از هواپیما بپرد و به کمک چتر نجات فرود بیاید و این کار را از طریق نرم افزارها و سخت افزارهای کامپیوتری انجام می دهد. شایعترین انواع سیستمهای واقعیت مجازی مونیتورها یا صفحات پروژکتورعادی است که فرد را در محیط نرم افزاری شبیه بازیهای کامپیوتری نشان می دهد و بیمار می تواند با انجام حرکات خاصی مانند حرکت دست یا حرکت تنه به طرفین و جلو و عقب حرکات نماینده خود در محیط مجازی را کنترل کند. محیط مجازی راههایی را باز کرده که توسط آنها می توان شدت و دفعات تکرار تمرینات فرد را از طریق کنترل نرم افزاری و دادن فیدبک به بیماری به طور مرتب کنترل کرد و به این ترتیب برنامه تمرینی بیمار به بهترین شکلی قابل کنترل و ارزیابی می باشد. مهمترین ویژگیهای توانبخشی در واقعیت مجازی افزایش انگیزه بیمار، فیدبک بینایی و شنوایی، ارزیابی تغییرات توانایی فرد توسط کامپیوتر و در برخی موارد امکان انجام تمرینات در خانه می باشد. تفاوت اصلی تکنولوژیهای واقعیت مجازی در میزان غرقه سازی (immersion) آنها است. به عنوان مثال نمایشگرهایی که روی سر قرار می گیرند (Head Mounted Displays (HMDs)) از تکنولوژی استفاده می کنند که تصاویر را مستقیماً پیش چشم بیمار قرار می دهند و این باور را که فرد واقعاً در محیط مجازی است را تقویت می کنند.همچنین استفاده از تکنولوژی هپتیک (haptic) مانند دستکشهای هپتیک به بیمار حس لمس را نیز منتقل می کند (شکل زیر) سیستمهای واقعیت مجازی علاوه بر این که به طور جداگانه استفاده می شوند می توانند با تکنولوژیهای دیگر درمانی مانند روباتها نیزهمراه شوند و به این ترتیب اثر بخشی بیشتری داشته باشند. در یک مطالعه که بر روی پژوهشهای پیشین توانبخشی واقعیت مجازی انجام شد (systematic review) استفاده از واقعیت مجازی افزایش عملکردی به میزان 14 تا 20 درصد در اندام فوقانی را نشان داد. بطورکلی شواهد علمی در مورد مؤثر بودن استفاده از واقعیت مجازی در سکته مغزی از نوع قوی (1a) می باشد.